Aby ten śpiewnik Ci służył!

Pierwsze wydanie – 1994

Pomysł stworzenia przez Kamuzowiczów śpiewnika Matce Słuchającej narodził się na długo przed rokiem 1994 – datą pierwszego wydania. W czasie przygotowań autorzy postanowili poszukać poprawnych wersji pieśni, dotrzeć do ich twórców, wspólnot oraz ostatecznie wybrać właściwy repertuar. Chcieli stworzyć śpiewnik „nie tylko dla młodzieży”, w którym zbiór pieśni obejmowałby utwory aktualnie wykorzystywane przez Kamuzowiczów, schole parafialne, a także uczestników pielgrzymek.

W czasie tworzenia śpiewnika problemem okazał się komputerowy zapis akordów nad tekstem – powodem był brak odpowiednich programów (Poza tym komputery w tych latach pracują w trybie tekstowym a nie graficznym – przyp. red.) Dlatego też Twórcy z niesamowitą dokładnością musieli odmierzać milimetry dzielące kolejne oznaczenia akordów, tak aby każdy posiadacz śpiewnika mógł bez problemu orientować się w przebiegu harmonicznym piosenki. Ciekawym urozmaiceniem stał się podział na działy: Na Liturgii, w Duchu Świętym, z Maryją, Medytując, Śpiewajmy Panu i radujmy się w Nim, Niezupełnie religijne. Charakterystyczne do nich rysunki wykonały Wioletta Pielech i Marta Taracka. W drugim wydaniu (1997) do dotychczasowego kształtu śpiewnika został dołączony Dodatek zawierający kilkadziesiąt nowych utworów.

Należy także wspomnieć o końcowych uwagach dla gitarzystów, czyli pozycjach „Jak zmienić tonację?” i „Tabela chwytów gitarowych”, które czyniły i czynią śpiewnik jeszcze bardziej zrozumiałym i pomocnym dla szerokiej grupy miłośników i wykonawców muzyki.

Kilka słów o trzeciej edycji

Praca nad trzecią edycją śpiewnika związana była z Jubileuszem 25. KAMUZO – rok 2007. Przygotowania rozpoczęły się co najmniej dwa lata wcześniej od ołówka i białej kartki, którą Bogusia Plaszczyk (Kozłowska) co chwilę zapisywała nowymi, znanymi utworami, które powinny się znaleźć w kolejnej edycji. Tak minęły 2-3 miesiące. W międzyczasie poprzez kontakty z osobami z innych grup młodzieżowych gromadzone były pieśni i piosenki śpiewane w tych grupach z uwzględnieniem jak najbardziej oryginalnych wersji (tekstów, tonacji itp.). Następnie zaczęła się ciężka praca. Powoli przenoszono z kartki na komputer słowa, akordy, milimetry odstępów itp. – tym zajmowały się Magda Andrys i Agata Gołąbek. Śpiewy, które były mało znane i bardzo rzadko używane, komisyjnie pod przewodnictwem ks. Dariusza Gronowskiego zostały usunięte. Nie zmieniła się numeracja utworów; nowe utwory zostały dodane na końcu poszczególnych działów, by nie było problemów podczas jednoczesnego używania starego i nowego śpiewnika.

Dzieci, młodzież, dorośli, oaza, nasza diecezja a także inne używają tego śpiewnika. Cieszy się on wielką popularnością. I o to nam chodziło!

Tekst pochodzi z książeczki wydanej z okazji jubileuszu 30. KAMUZO.