Da Capo…

Tak to się wszystko zaczęło…

Początki Diakonii sięgają 1983 roku. W czasie trzech weekendów ks. Roman Litwińczuk zorganizował pierwszy w diecezji Kurs Animatorów Muzycznych Oazy (KAMUZO). W kolejnych latach KAMUZO odbywało się już podczas ferii zimowych w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie. Początkowo rekolekcje te przede wszystkim przygotowywały animatorów do posługi muzycznej na oazach letnich oraz w parafiach. Zmieniło się to w 1987 roku. Wtedy po raz pierwszy w Niedzielę Palmową zostały zorganizowane Diecezjalne Dni Młodzieży, podczas których uczestnicy KAMUZO pełnili posługę muzyczną (Eucharystia, droga krzyżowa ulicami miasta). Odtąd każdego roku Diakonia Muzyczna posługiwała śpiewem podczas tych wydarzeń a także podczas diecezjalnej Pielgrzymki Ruchu Światło-Życie do Rokitna. Trzy razy pełniła także posługę muzyczną na Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie w Częstochowie, a w 1997 roku jej członkowie byli częścią chóru dbającego o oprawę muzyczną liturgii w czasie pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski.

Rok 1994 był przełomowy. To właśnie wtedy został wydany śpiewnik Matce Słuchającej (tzw. „żółty śpiewnik”), a wraz z nim kaseta o tym samym tytule. Dotąd jest on jedną z najważniejszych rzeczy, które młodzież zabiera ze sobą na wakacyjne wyjazdy. Gości również na półkach księgarni w innych diecezjach.

Później przyszedł czas na zmiany…

Przez 20 lat moderatorem Diakonii był ks. Roman Litwińczuk. Kiedy w 2001 roku został wybrany Moderatorem Generalnym Ruchu Światło-Życie i przeniósł się do Krościenka, odpowiedzialność za Diakonię przekazał diakonowi Łukaszowi Parniewskiemu, który – już jako kapłan – pełni tę rolę do dziś.

Z okazji 25. KAMUZO pojawiło się nowe wydanie śpiewnika oraz nagranie amatorskiej płyty prezentującej dorobek Diakonii Muzycznej.

Obecnie w rekolekcjach KAMUZO uczestniczy co roku około 50 uczestników. Nie są to tylko osoby związane z Ruchem Światło-Życie. KAMUZO przygotowuje animatorów do posługi muzycznej na oazach, ale także do posługi muzycznej na liturgii w parafiach. Animatorem odpowiedzialnym za diakonię jest obecnie Jakub Jęczmionka.

A teraz?

Chociaż działamy już trzy dekady, entuzjazm nie gaśnie. Wręcz przeciwnie – z roku na rok pojawia się coraz więcej pomysłów i projektów do zrealizowania. Niektóre z nich są ściśle związane z KAMUZO – na przykład nowe punkty programu, jak Mała Szkoła Muzyczna im. Gizeli Skop. Inne zrodziły się z chęci jeszcze lepszego przygotowania do postawionego przed nami zadania. Tak powstała idea letnich warsztatów Diakonii – kilku sierpniowych dni, podczas których ćwiczymy nasze umiejętności przed wrześniowymi posługami w czasie Dnia Wspólnoty w Rokitnie i Diecezjalnych Dniach Młodzieży. Na początku warsztaty odbywały się w Gryżynie i Słońsku, natomiast od kilku lat mają miejsce w Broniszowie, niedaleko Zielonej Góry. Aby dbać nie tylko o rozwój muzyczny, ale także duchowy, organizujemy w ciągu roku spotkania formacyjne dla członków i sympatyków Diakonii Muzycznej.

W 2007 i 2008 roku rekolekcje muzyczne odbyły się w powiązaniu z KODALem (Kursem Oazowym dla Animatorów Liturgicznych) tworząc Kurs Animatorów Muzycznych i Liturgicznych (KAMIL). W 2009 roku po raz pierwszy zorganizowane zostały z ramienia Diakonii muzyczno-liturgiczne warsztaty przygotowujące do Triduum Paschalnego. Przedsięwzięcie nietypowe, bo mimo że prowadzone przez animatorów, to skierowane nie tylko do członków i sympatyków Diakonii Muzycznej, ale do wszystkich zainteresowanych mieszkańców diecezji. Warsztaty spotkały się ze sporym zainteresowaniem, dlatego od tamtej pory organizowane są co roku.

Praca członków Diakonii Muzycznej nie ogranicza się zatem tylko do organizacji KAMUZO, lecz także formacyjnej i warsztatowej pracy rocznej. Daje tym sposobem możliwość włączenia się w posługę muzyczną w Kościele nie tylko jej członkom, ale i wszystkim, którzy swoim talentem pragną służyć na chwałę Pana.

Tekst pochodzi z książeczki wydanej z okazji jubileuszu 30. KAMUZO.